Τα θέματα που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Σεμιναρίου αφορούσαν σε εφαρμοσμένες μεθόδους Επιχειρήσεων Διάσωσης. Το Σεμινάριο ήταν το πρώτο παγκοσμίως σχετικά με το παραπάνω θέμα. Οι προσκεκλημένοι ομιλητές είτε προέρχονταν από χώρες που είχαν πληγεί από σεισμούς της τελευταίας δεκαετίας (Μεξικό, Σοβιετική Αρμενία, Αλγερία, Ιράν, ΗΠΑ), ή είχαν συμμετάσχει σε εθνικές αποστολές ομάδων επιχειρήσεων διάσωσης παρέχοντας βοήθεια σε πληγείσες χώρες.

Τα θέματα που εξετάστηκαν στο Σεμινάριο ήταν τα ακόλουθα:

• τυπολογία και υφιστάμενη κατάσταση των κτιρίων,
• οι μηχανισμοί κατάρρευσης,
• η σταθεροποίηση και μετακίνηση των ερειπίων,
• διοίκηση των επιχειρήσεων διάσωσης σε Εθνικό επίπεδο,
• οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις διάσωσης,
• η μετακίνηση υλικού πρώτων βοηθειών,
• η μετακίνηση και η διεθνής συνεργασία.

Οι συμμετέχοντες στο Διεθνές Σεμινάριο κατέληξαν στα παρακάτω συμπεράσματα:

Θα πρέπει να υπάρχει μια κοινή Ευρωπαϊκή Βάση Δεδομένων των εν ενεργεία που ασχολούνται με τις Επιχειρήσεις Διάσωσης. Αυτό θα ήταν το πρώτο βήμα για μια ολοκληρωμένη απόκριση, βασισμένη στην εξειδικευμένη εμπειρία της κάθε χώρας.

Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια Ευρωπαϊκή ομάδα με αντικείμενο τις καταστροφές, η οποία θα μπορούσε:

• να αποτελέσει το σύνδεσμο με τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών (UNDRO) κατά τη διάρκεια της Διεθνούς Δεκαετίας για Μείωση Φυσικών Κινδύνων,
• να προωθήσει τη μελέτη και έρευνα σχετικά με την ετοιμότητα και την απόκριση στη διαχείριση καταστροφών,
• να διαχύσει τη γνώση που έχει αποκτήσει κάθε χώρα,
• να προωθήσει την εκπαίδευση που αφορά στη φάση ετοιμότητας διαχείρισης καταστροφών,
• να ορίσει κοινούς κανονισμούς.

Στο τέλος του Διεθνούς Σεμιναρίου εκδόθηκε ένας τόμος 223 σελίδων με τα Πρακτικά, στον οποίο περιλαμβάνονταν τα παρακάτω:

1. Οργανωτικές και τεχνικές λύσεις για την αποκατάσταση οικισμών που έχουν καταρρεύσει. Μέθοδοι αποκατάστασης κατασκευών που έχουν υποστεί βλάβες από ατυχήματα ή σεισμό.
2. Τύποι δομικών βλαβών και καταρρεύσεων μετά το σεισμό του 1980 στο Ελ Ασνάμ της Αλγερίας.
3. Αστοχίες που οφείλονταν σε γεωτεχνικούς ή δομικούς παράγοντες μετά το σεισμό στο βόρειο Ιράν στις 21 Ιουνίου 1990.
4. Μέθοδοι έρευνας και διάσωσης παγιδευμένων ανθρώπων – εγκαταστάσεις και εξοπλισμός ομάδων διάσωσης.
5. Η εμπειρία και η οργάνωση στον τομέα της Ιατρικής των καταστροφών σε περιπτώσεις σεισμών.
6. Ιατρική των καταστροφών σε επιχειρήσεις διάσωσης.
7. Υπηρεσίες πρώτων βοηθειών κατά τη διάρκεια του σεισμού στο Μεξικό το 1985.
8. «South Manchester Accident Rescue Team» στο σεισμό της Αρμενίας και στον πιο πρόσφατο σεισμό του Ιράν.
9. Γρήγορο στήσιμο νοσοκομείου – Η Ισραηλινή βοήθεια στη Δημοκρατία της Αρμενίας μετά το σεισμό το Δεκέμβριο του 1988.
10. Οργάνωση ιατροφαρμακευτικής βοήθειας μετά το σεισμό της Αρμενίας.
11. Εξοπλισμός και παρεμβάσεις Ομάδας Διάσωσης.
12. Εξοπλισμός και εγκαταστάσεις ομάδων έρευνας διάσωσης σε αστικές περιοχές.
13. Διαχείριση εθνικών επιχειρήσεων Διάσωσης στις ΗΠΑ.
14. Ο ρόλος της Σεισμολογίας στη διαχείριση επιχειρήσεων διάσωσης στο Ισραήλ.

Μια επισκόπηση στην ανάπτυξη των δυνατοτήτων ‘’Office of U.S. Foreign Disaster Assistance’’ (OFDA ) για έρευνα και διάσωση.